Yağmurdan Kaçıyorum

Yağmurlu günde Hoca pencerenin kenarında otururken.
Yağmurda ıslanmamak için kaçan bir komşusunu görür.
Pencereyi açarak, – Çok yazık, sana hiç yakıştıramadım.
İnsan hiç Allah’ın rahmetinden kaçar mı, diye seslenir.
Onu duyan adam utanarak yavaş yavaş yürümeye başlar.
Tepeden tırnağa kadar ıslanır.
başka gün Hoca dışarıdayken yağmur yağmaya başlar.
Hoca evine doğru koşarken komşusu pencereden seslenir.
– Heyy Hoca’m ayıp değil mi? Allah’ın rahmetinden niçin kaçıyorsun?
Hoca kendisinden emin koşarken şöyle der:
Ne diyorsun komşum. Ben rahmetten kaçmıyorum.
Tam tersi yere düşen rahmeti çiğnememek için koşuyorum.