Çiftçi ile Oğulları Masalı
Çiftçinin biri öleceğini anlamış, kendinden sonra oğullarının da toprağı ekmelerini, görgü edinmelerini istemiş. Çağırmış onları, demiş ki: “Evlatlarım, ben artık bu dünyadan gidiyorum; bağın bir yerine bir şey gömdüm, arayın, bulursunuz.” Adamcağız ölmüş; oğulları gömülü bir kap altın var sanarak bağı baştan başa kazmışlar. Altın maltın çıkmamış ama toprak bellendiği için o yıl bağ, her seferkinin yüz katı üzüm vermiş.
Kategori: Ezop Masalları Kısa Hikayeler Kısa Masallar
Benzer Masallar
Okur Yazarlık
Gitarcının Aşkı
Karagöz ve Hacivat Konuşmaları; Diş Macunu
Huzur Evinden Mektup
Haçlıların Müslüman Oluşu
Ardıç Kuşu
Hz Hud’un Hayatı Hikayesi
Padişahın Kızına Aşık Çoban